କୋଇଡାର ଭୋକ

ମାଧବାନନ୍ଦ ଭୋଇ

ପେଟର ଭୋକ ଅନେକ ସମୟରେ ମଣିଷକୁ ଅସହାୟ କରିଦିଏ  । ପେଟ ପାଇଁ ତ ସବୁ ନାଟ  । ୟେ ତ ଅଜ୍ଞାନ ମାଆ ଛେଉଣ୍ଡ  ଅଢେଇ ବର୍ଷର ଶିଶୁର କଥା ।  ତା ପେଟର ବ୍ୟଥା । କିଛି ଦିନ ପୂର୍ବେ ଭୋକ ସମ୍ଭାଳି ନ ପାରି  ସେ ଏକ ବିବାହ ଭୋଜିର ଅଇଁଠା ଖଲି ପତ୍ରକୁ ଚାଟିବା   ଜନ ମାନସରେ ଆଲୋଡନ ସୃଷ୍ଟି କରିପାରେ  । ମାତ୍ର ଏ ଘଟଣା ସୁନ୍ଦରଗଡରେ ଘଟିଥିଲେ ମଧ୍ୟ ସାରା ଓଡିଶାର ପ୍ରତି କୋଣ ଅନୁକୋଣରେ ନ ଘଟୁଛି ବୋଲି କିଏ କହିବ ? କାରଣ ଗରିବ ହିଁ ସବୁବେଳେ ଗରିବ  । ଏହି ପରିପ୍ରେକ୍ଷୀରେ ମୋର କବିତା କୋଇଡାର ଭୋକ ପାଠ କରି ମତାମତ ଦେବା ପାଇଁ ପ୍ରିୟ ପାଠିକା/ପାଠକଙ୍କୁ ଅନୁରୋଧ ।

କାଜଲ ପାଇଁ କି କଙ୍କଡା ଝୋଳ,

ଓଡିଶାରେ ହେଲା ବଡ ଖବର,

ଭୋକ ବିକଳରେ ଗରିବ ପିଲା,

ଅଇଁଠା ଖଲି ପତର ଚାଟିଲା । ।

ମାଆ ଛେଉଣ୍ଡ  ତା ବାପା ମୁରୁଖ,

କାଠକୁ ବିକିଲେ ପୂରଇ ପେଟ ।

ଘରେ ହାଣ୍ଡି ମାଙ୍କଡ ଚିତ୍  ମାରୁଛି,

ଖାଲି ପେଟରେ; ନାହି ଡେଉଁଛି । ।

 ଭୋକର ବେଦନା କିଏ ବୁଝିବ ?

ଗରିବ ଲୁହକୁ କିଏ ପୋଛିବ ।

ତେଲିଆ ମୁଣ୍ଡରେ ତେଲ ଭାଇ ସିନା,

ନୁଖୁରା ବାଳକୁ କିଏ ଚାହିଁବ ?

ଗରିବୀ ଭୋଟରେ ଜିତୁଛି ନେତା.

ଗାନ୍ଧୀ ଟୋପି ପିନ୍ଧି କାଟଇ ଫିତା,

ଉପରେ ଯୋଜନା ମାଳକୁ ମାଳ,

ଉପର ସୁନ୍ଦର ଭିତର ଖୋଳ । ।

ପେଟ ପୋଡିଗଲେ ନିଦ ଆସଇ,

ଲୁହ ପିଇ ପିଇ ଶୋଷ ମରଇ,

ଓଳିଏ ଖାଇଲେ  ଓଳିଏ ଉପାସ,

ଛିଣ୍ଡା ଲୁଗା ପିନ୍ଧେ ଲାଜ ଲୁଚାଇ । ।

ସେର ପୁରିଗଲେ,କାଳ ସରିବ,

ପଡି ପଡି କେବେ ଜୀବନ ଯିବ ?

ଆସିଛୁ ଲଙ୍ଗଳା,ଯିବୁ ତୁ ଫୁଙ୍ଗୁଳା,

ଭୋକିଲା ପେଟରେ ଦିନ ସରିବ  । ।

ସଂପାଦକ:ଉଦୟ ଭାନୁ, ସା:ଭୋଦଳ,ପୋ:ପାଟସୁନ୍ଦରପୁର,ବ୍ରାହ୍ମଣ ସାଇଲୋ,କଟକ-୦୪୮,ସଂପର୍କ:୯୨୩୮୫୮୯୧୦୦

ଭୁଲିବନି କେବେ ମୋତେ,ପୁଣି ତୁମରି ଅପେକ୍ଷାରେ...