ସତେ ଚୁମିବି ତବ ଚରଣ !
ମାଧବାନନ୍ଦ ଭୋଇ
କେହି ପଢୁ ବା ନ ପଢୁ ମୋ ମନର କବିତା,
ତୁମେ, ନିତି ପ୍ରିୟତମ ପଢୁଛ,
ସପନେ ଆସୁଛ, ଗୋପନେ ଲୁଚିଛ
କାହିଁ ମୋତେ ହଟ ହଟା କରୁଛ । ।
କେତେ ଜନମର ବନ୍ଧନ ବିତିଛି ତୁମ ପାଇଁ,
ଏ ଜନମେ ତୁମକୁ ଖୋଜୁଛି,
ନୁହେଁ ମୁଁ କି ଯୋଗ୍ୟ, କାହିଁ ମୋର ଭାଗ୍ୟ,
ମଥା ପରେ କର ପିଟୁଛି । ।
ଅନ୍ତର ଯାମୀ, ମୋ ଅନ୍ତର କଥା ପାରୁନ କି ଜାଣି;
ଦଗା ଦିଆ, ମିଛୁଆ ନାଗର,
ଭାବ ଅଶ୍ରୁ ନୀର,ବହେ ଝର ଝର;
କାହିଁ ଗଲ କୃପା ସାଗର ।
ଚାଟୁକାର କଥା ଲୋଡା କି ହୋଇବ, ବୃଥା ତୁମ ବିନା
ଝୁରେ ତବ ମଧୁ ପ୍ରେମ,
ଆଖିରେ ଆଖିରେ ରୁହ ତୁମେ ଲାଖି,
ସତେ ଚୁମିବି ତବ ଚରଣ !
No comments:
Post a Comment
ହୃଦୟର ଶରଧା ସହିତ...........