ଲେଖୁନି ଗଣିତ,ଲେଖୁନି ସାହିତ୍ୟ 
ଲେଖୁଅଛି ଇତିହାସ,
ପ୍ରେମ କେବେ ଥିଲା କୁହୁଡିର ଘର,
କରିବନି ଉପହାସ । ।
ବଗ ଉଡିଗଲେ, ଆକାଶ ଛାତିରେ
ବଗୁଲି ଝରାଏ ଲୁହ,
ତୁମ କଥା ମୋର ମନେ ପଡିଗଲେ
ଅନ୍ତରୁ ଝରଇ କୋହ । ।
ଜୀବନ ପଥରେ ସାଥୀ ହେବା ପାଇଁ
ପଛକୁ ଅନାଅ ନାହିଁ,
ସମୟ ବିତିବ,ଭାବିବାକୁ ହେବ,
ସମୟ ମିଳିବ ନାହିଁ । ।
ସରି ସରି ଆସେ ଜୀବନ ପ୍ରଦୀପ,
ଲିଭି ଲିଭି ଆସେ ଆୟୁ,
ଏ ମାୟା ସଂସାରୁ ବିଦାୟ ପୂର୍ବରୁ
ଏତିକି ସନ୍ତକ ଥାଉ । ।
No comments:
Post a Comment
ହୃଦୟର ଶରଧା ସହିତ...........